Het afscheid met Chaja was moeilijker dan ik had dacht. 5 weken elkaar niet zien is minder dan 12 weken, maar toch is het erg veel. Ik stapte de bus in met Japanners die uitwendige emotie niet kennen. Ze moeten zich wel weer lekker ongemakkelijk hebben gevoeld :)
Vervolgens ging ik met de bus naar het vliegveld.
Hier moest ik nog 2 uur wachten op mn vlucht zodat ik genoeg tijd had om het nieuwste boek van Murakami te lezen. Mijn vlucht zelf was niet zo prettig aangezien ik 5 minuten nadat we de lucht in waren gegaan ik knallende koppijn kreeg. Dit waarschijnlijk met een grote druk op mijn hoofd in combinatie met fikse verkoudheid. Helaas had ik al een slok van mn biertje genomen zodat het vliegtuigpersoneel me geen pijnstiller wilde geven. Gelukkig waren ze wel erg aardig en kwamen ze me om de 30 minuten vragen hoe het met me ging en extra water brengen.
Verder verliep de reis rustig en kon ik 's ochtends vroeg landen op Schiphol. Hier werd ik verwelkomd door mijn ouders, zus, sibren, robbert en thomas. Echt vet dat er zo veel mensen waren :)
Die dag heb ik maar een beetje gerelaxed, gelezen en lekker gegeten. Ik had echt weer behoefte aan dingen die je daar niet kon krijgen als een bruin broodje kaas. 's Avonds om 22 uur was ik bekaf en ging toen naar bed, tja voor mijn gevoel was het natuurlijk al 6 uur 's ochtends en echt slapen in het vliegtuig lukt me niet goed.
De dag erna was weer een dagje relaxen, maar ik was om 4 uur toch best wel moe. Ik besloot maar even een uurtje of 2 te gaan slapen nu TRudy nu toch net aan het autorijden was. Ik viel om om 17 uur in slaap om 2.30 weer wakker te worden. Ik was zo vast in slaap dat het Trudy niet eens meer lukte om me wakker te maken.
zaterdag 3 januari 2009
zaterdag 13 december 2008
Het einde is nabij!
Deze week moest Chaja flink aan de slag met haar animatie om het op tijd af te krijgen. Voor mij kwam dit niet zo heel vervelend uit, aangezien ik al 5 dagen ziekjes ben. Zo verkouden dat ik er af en toe oor- en hoofdpijn van krijg. Ook een beetje verhoging en het plaatje is compleet.
We gingen donderdag naar Akihabara, dit is de het electronica mekka van Tokio (misschien wel van de wereld). Hier besloot ik op zoek te gaan naar wat gekke souveniers. Zulke bizarre dingen kan je hier kopen. Waaronder action figures van films, anime en manga. Maar ook half naakte basisschool meisjes :S Rare figuren lopen hier rond.
Ook speelden we in een van de vele arcades. Ik versloeg een Japanner met Street Fighter 4 wat volgens veel andere buitenlanders bijna onmogelijk is aangezien de Japnners zoveel spelletjes in de Arcade speelden. M`n dag was meteen goed :)
Gister gingen Chaja en ik naar Ueno park. Hier speelden allemaal bandjes en trad een goochelaar op. We bezochten in dit park een Japanse traditionele tempel waar ook een echt samurai pak tentoongesteld stond. Hierna besloten we alweer naar de kaiten sushi te gaan om voor de laatste keer sushi eten.
Toen gingen we naar Ginza. Dit gebied bestaat uit straten met heel veel dure winkels en heel veel neon licht. Verder valt er weinig over te zeggen, denk ik.
We wilden 's avons naar een bruut techno feest gaan in een van de hipste clubs van Tokyo, maar ik besloot ziek te zijn en daarom ging het hele feest niet door. Naja, voor ons dan. Niet dat het hele feest gecanceld werd door onze afwezigheid.
Vandaag is Chaja nog even bezig met haar animatie. Zodat ik tijd heb om Murakami te lezen en me ziek en zielig te voelen. Hopelijk gaat het vanavond weer iets beter met me, want we willen onze longen uit de lijf gaan zingen in een Karaoke bar.
Mijn reis is nu zo goed als over en ik zal Chaja ook weer voor 5 weken moeten missen. Achteraf ben ik wel bij dat ik me door de eerste paar weken heb gesleept en toch door ben gegaan. Je moet het jezelf niet altijd te makkelijk maken denk ik.
Voor degenen die mij dinsdag op Schiphol willen verwelkomen zal ik nog een keer mijn vluchtdetails op een rijtje zetten. Ik verwacht een erg hoge opkomst, want op dit tijdstip heeft niemand nog school, stage of werk :P
Tokyo Narita -> Hong Kong (vlucht CX521): vertrek 16.20 (15 dec), aankomst 20.40 (15 dec)
Hong Kong -> Amsterdam (vlucht CX271): vertrek 0.30 (16 dec), aankomst 6.25 (16 dec)
We gingen donderdag naar Akihabara, dit is de het electronica mekka van Tokio (misschien wel van de wereld). Hier besloot ik op zoek te gaan naar wat gekke souveniers. Zulke bizarre dingen kan je hier kopen. Waaronder action figures van films, anime en manga. Maar ook half naakte basisschool meisjes :S Rare figuren lopen hier rond.
Ook speelden we in een van de vele arcades. Ik versloeg een Japanner met Street Fighter 4 wat volgens veel andere buitenlanders bijna onmogelijk is aangezien de Japnners zoveel spelletjes in de Arcade speelden. M`n dag was meteen goed :)
Gister gingen Chaja en ik naar Ueno park. Hier speelden allemaal bandjes en trad een goochelaar op. We bezochten in dit park een Japanse traditionele tempel waar ook een echt samurai pak tentoongesteld stond. Hierna besloten we alweer naar de kaiten sushi te gaan om voor de laatste keer sushi eten.
Toen gingen we naar Ginza. Dit gebied bestaat uit straten met heel veel dure winkels en heel veel neon licht. Verder valt er weinig over te zeggen, denk ik.
We wilden 's avons naar een bruut techno feest gaan in een van de hipste clubs van Tokyo, maar ik besloot ziek te zijn en daarom ging het hele feest niet door. Naja, voor ons dan. Niet dat het hele feest gecanceld werd door onze afwezigheid.
Vandaag is Chaja nog even bezig met haar animatie. Zodat ik tijd heb om Murakami te lezen en me ziek en zielig te voelen. Hopelijk gaat het vanavond weer iets beter met me, want we willen onze longen uit de lijf gaan zingen in een Karaoke bar.
Mijn reis is nu zo goed als over en ik zal Chaja ook weer voor 5 weken moeten missen. Achteraf ben ik wel bij dat ik me door de eerste paar weken heb gesleept en toch door ben gegaan. Je moet het jezelf niet altijd te makkelijk maken denk ik.
Voor degenen die mij dinsdag op Schiphol willen verwelkomen zal ik nog een keer mijn vluchtdetails op een rijtje zetten. Ik verwacht een erg hoge opkomst, want op dit tijdstip heeft niemand nog school, stage of werk :P
Tokyo Narita -> Hong Kong (vlucht CX521): vertrek 16.20 (15 dec), aankomst 20.40 (15 dec)
Hong Kong -> Amsterdam (vlucht CX271): vertrek 0.30 (16 dec), aankomst 6.25 (16 dec)
maandag 8 december 2008
Tokio!
Zondag stond ik vroeg in de ochtend vol verwachting op de bushalte. Daar was hij dan eindelijk! Zonder gekke snor of groene baard gelukkig! Richard de bikkel! Wilde meteen Tokyo verkennen dus we besloten meteen maar de stad in te gaan. We bezochten Shibuya en Harajuku en het Jojogi park wat erg leuk is op zondag, want dan zijn er gekke rockebilly´s en kleine rocksterretjes en meer gekke japanse onzin.
We hadden het erg naar onze zin. (haha dat is bijna een gedicht)
Nu mag Richard weer wat schrijven:
's Avonds gingen we meteen maar aan de Sushi. We zijn per slot van rekening in Japan! Verdeurie, wat was dat godsgruwelijk lekker! hET ETEN KWAM BIJNA LETTERLIJK MIJN MOND BINNEN GEWANDELD. hELAAS BLEEK CAPS LOCK AAN TE STAAN. Dus die zette ik maar even uit. Maar de sushi draaide op een lopende band , wat zeg ik liep op de lopende band! En vervolgens kon je dan een schoteltje met inktvis en ander afval uit de zee, met rijst pakken.
Na het avondmaal, op de terugweg naar het station, besloten wij een spelletje te spelen in de Arcade hal. Je moest als een gek op gekleurde knoppen rammen. Helaas waren Chaja en ik hier niet zo'n ster in. Dat moeten we maar aan de Japanners over laten. En toen waren we moe.
Chaja:
en gingen we slapen. De voglende dag moet Richard meteen cultureel doen van mij. We gingen naar de Kunsttrienale in Yokohama. Je koopt 1 kaartje en je kunt door heel Yokohama verspreid hedendaagse kunstbekijken van over de hele wereld.
Dat was leuk. Alleen hangt er een vloek over Yokohama, want elke keer als ik daar ben is het rotweer! Zo ook deze keer! Het was heel koud en het regenede. Dat was wel even wennen voor Richard. We zagen veel schokkende, vieze, grappige kunst. Na wat curry besloten we naar Chinatown te gaan. Maar met mijn geweldige richtings gevoel raakte we natuurlijk hopeloos verdwaald. Toen de directeur van de Audi dealer ons de weg had gewezen, waren we zo koud dat we maar terug naar huis gingen.
Toen was Richard weer:
Dinsdag moest Chaja aan school werken en besloot Richard met Chau (een Vietnamese Australier of andersom) naar een Japanse tuin te gaan kijken. Dat was erg leuk, want het was herfst en dat gaf mooie kleuren. Ik kwam erachter dat ze ook hier tempels hadden. Jeeee nog meer tempels! Leuk zeg.... Toen gingen we zelfgekookte pasta eten. Dit was erg fijn na al dat rijst en noedels.
's Avonds speelden we poker met de huisgenoten van Chaja. Dit was erg gezellig.
C: De volgende dag moest Chaja alwéér naar school en Richard besloot een dagje te relaxen thuis. Na school spraken we af in Kichijoji, omdat ik het daar leuk vind en dan moet Richard het natuurlijk ook zien!
We gingen alweer kaiten-sushi eten, want Richard is nu al verslaaft! En daarna gingen we romantisch door het park lopen en toen gingen we Nihon-shu (Sake) drinken!
En toen naar huis.
Richard aan jouw de eer:
Oh wat is dit toch romantisch. Chaja, wat zeg je ervan om samen een roman te schrijven?
Maargoed: Donderdag gingen we naar Odaiba om een replica van het vrijheidsbeeld, een neppe Eifeltoren, de neppe Brooklyn Bridge en nep Rome te bekijken. Om dit alles van bovenaf te bekijken gingen we in het gebouw van de Japanse telivisie. Hier kwamen we aan op de 25e verdieping in een grote bol, waar een speurtocht voor ons was georganiseerd. Misschien ook voor andere kindertjes. Dikke pret :) Na dit hoge avontuur begaven wij ons wat lager in een winkelcentrum wat Rome voor moest stellen. Hier konden we ons geld verspillen in een automaat met belachelijk grote repen Chocola. Na meer dan 10 euro uitgegeven te hebben, gaven we de moet maar op. Om de pijn te verzachten kochten we snoep sigaretten die naar echte sigaretten smaakten. Blegh! Rare Japanners.
Chajaaa:
Toen moesten we natuurlijk ook piru-kura maken! Een hokje waarin je gek poseert en dan een foto van jezelf maakt (van ons alle 2 in dit geval) en die je dan daarna kan bekladderen. Anyway het is erg leuk, Richard laat het wel zien als hij terug is.
Toen gingen we volgens mij weer naar huis? Richard zat al de hele tijd te miepen dat hij Ramen wilde eten, dus dat gingen we toen maar eens doen!
ik heb honger dus Richard mag weer:
Nadat ik ooit een film had gezien die over ramen ging had ik hier zo'n in gekregen dat mijn verwachtingen erg hoog waren. Helaas viel de ramen mij ietwat tegen. Waarschijnlijk door die hoge verwachtingen.
Zaterdag hadden we te horen gekregen dat er ergens een Duitse kerstmarkt was. Vol goede moet gingen we hier heen om Gluwein te drinken. De kerstmarkt bleek een door een kleine Duitse kerk georganiseerd te zijn.
(Chaja)
Dit was een vrij enge gebeurtenis. We liepen in Japan en we lopen de hoek om en bevinden ons tussen honderden Duitse protestanten! Wij voelden ons hier hiet helemaal thuis. Dus al we vluchten al snel weg.
(richard)
Om wat stoom af te blazen van dit alles liepen we een Karaoke bar binnen. Uit volle borst komen de meest prachtige klanken uit onze goude strotjes. ROlling Stones, Beatles, Nirvana, David Bowie en andere klassiekers worden door ons gezongen.
Na weer een beetje te zijn bijgekomen van alle Duitse gebeurtenissen, gingen we naar Shinjuku. Voor degenen die Lost in Translation hebben gezien; in dit gebied is die film opgenomen. Heel veel wolkenkrabbers staan hier. In een ervan gingen we met de lift naar boven om op de 54ste verdieping de zonsondergang te bekijken.
(Chaja)
Na nog meer sushi gingen geloof ik weer naar huis. Wat de dag daarna hebben gedaan zijn we allebij vergeten dus dan zal niet heel boeiend zijn geweest.
Maandag daarintegen! Gingen we naar Fuji-Q highland een pretpark in de buurt van Tokyo (in de buurt is hier 2,5 uur reizen). Dit pretpark staat bekent om zijn snelle, hoge en enge achtbanen!
Nou dat waren ze ook! Na deze dag was ik mijn stem kwijt omdat ik zo hard gegild had! Er was ook een spookhuis dat ik echt eng vond (Richard ook!) Het was een helemaal donker ziekhuis, waar je je weg in moest vinden, om de hoekjes stonden acteurs verkleeld als dode zieken, die je heel erg lieten schrikken (ik wil die baan!)
Er was ook een hele enge achtbaan, waarbij je stoeltje naar de karretjes hing en je benen los wiebelde. niet alleen de achtbaan ging over de kom maar de stoeltjes waar je in zat gingen ook nog een een over kop!
R: Twee achtbanen in het park hadden records verbroken in het Guiness Book of Records.
Dinsdag moest Chaja weer naar school en ging Richard een boek lezen. Na school gingen we met twee Japanse vriendinnen van Chaja Mario Karten in de Arcade. En nog meer Pirukura maken.
Woensdag moest Chaja verder aan haar animatie.
Via via hadden we te horen gekregen dat er buitenlandse mensen werden gezocht om te figureren in een Japanse film. Dit leek ons wel leuk om te doen. Zo gezegd zo gedaan. En om 10 uur 's ochtends stonden we in de rij bij een nachtclub met 500 andere buitenlanders. We moesten fans spelen van een Kiss achtige band tijdens een rockconcert. Handjes in de lucht en headbangen maar... voor 12 uur :S En steeds hetzelfde liedje van 2 minuten. Gelukkig kregen we 125 euro voor deze ongein wat een hele hoop goed maakte. Het was een leuke ervaring, maar het duurde wel iets te lang in mijn ogen. Doodvermoeid gingen we om 10 uur 's avonds weer naar huis.
Chaja
De volgende dag besloten we ons nieuw verdiende geld meteen uit te geven, omdat we allebij gaten in onze schoenen hadden! Richard had nep-addidassen laten maken in Vietnam, maar dat was niet helemaal de kwaliteit die hij gehoopt had en na minder dan 2 weken vielen ze uit elkaar!
Mijn schoenen waren gewoon al 100 jaar oud.
Omdat toch nog naar Chinatown wilden besloten we naar Yokohama te gaan, maar natuurlijk zoals altijd in Yokohama, het regende!
Maar deze keer trokken wij ons daar niks van aan.
pff jeetje wat word dit een lang verhaal zeg. We kochten dus hippe schoenen en zagen Chinatown, leuk.
R: ik voelde me een beetje pips 's avonds, dus besloot maar wat bier erin te gooien in een echte Izakaya (Japanse bar). Dit scheen volgens sommige huisgenoten de remedie te zijn. En na een aantal drankspelletjes voelde ik mij niet meer zo ziek.
Zaterdag gingen we naar Chaja's school om te sporten. We speelden hier samen met veel Japanners trefbal, uni-hockey en basketbal. Hier kwam ik er ook achter dat mijn knie echt genezen is. Jee!
Chaja
Gister was moeilijk, vandaag moest ik aan school.
Kijk foto's:
http://picasaweb.google.com/richardinazie/Tokio#
of
http://picasaweb.google.com/chajaa/RichardInTokio#
We hadden het erg naar onze zin. (haha dat is bijna een gedicht)
Nu mag Richard weer wat schrijven:
's Avonds gingen we meteen maar aan de Sushi. We zijn per slot van rekening in Japan! Verdeurie, wat was dat godsgruwelijk lekker! hET ETEN KWAM BIJNA LETTERLIJK MIJN MOND BINNEN GEWANDELD. hELAAS BLEEK CAPS LOCK AAN TE STAAN. Dus die zette ik maar even uit. Maar de sushi draaide op een lopende band , wat zeg ik liep op de lopende band! En vervolgens kon je dan een schoteltje met inktvis en ander afval uit de zee, met rijst pakken.
Na het avondmaal, op de terugweg naar het station, besloten wij een spelletje te spelen in de Arcade hal. Je moest als een gek op gekleurde knoppen rammen. Helaas waren Chaja en ik hier niet zo'n ster in. Dat moeten we maar aan de Japanners over laten. En toen waren we moe.
Chaja:
en gingen we slapen. De voglende dag moet Richard meteen cultureel doen van mij. We gingen naar de Kunsttrienale in Yokohama. Je koopt 1 kaartje en je kunt door heel Yokohama verspreid hedendaagse kunstbekijken van over de hele wereld.
Dat was leuk. Alleen hangt er een vloek over Yokohama, want elke keer als ik daar ben is het rotweer! Zo ook deze keer! Het was heel koud en het regenede. Dat was wel even wennen voor Richard. We zagen veel schokkende, vieze, grappige kunst. Na wat curry besloten we naar Chinatown te gaan. Maar met mijn geweldige richtings gevoel raakte we natuurlijk hopeloos verdwaald. Toen de directeur van de Audi dealer ons de weg had gewezen, waren we zo koud dat we maar terug naar huis gingen.
Toen was Richard weer:
Dinsdag moest Chaja aan school werken en besloot Richard met Chau (een Vietnamese Australier of andersom) naar een Japanse tuin te gaan kijken. Dat was erg leuk, want het was herfst en dat gaf mooie kleuren. Ik kwam erachter dat ze ook hier tempels hadden. Jeeee nog meer tempels! Leuk zeg.... Toen gingen we zelfgekookte pasta eten. Dit was erg fijn na al dat rijst en noedels.
's Avonds speelden we poker met de huisgenoten van Chaja. Dit was erg gezellig.
C: De volgende dag moest Chaja alwéér naar school en Richard besloot een dagje te relaxen thuis. Na school spraken we af in Kichijoji, omdat ik het daar leuk vind en dan moet Richard het natuurlijk ook zien!
We gingen alweer kaiten-sushi eten, want Richard is nu al verslaaft! En daarna gingen we romantisch door het park lopen en toen gingen we Nihon-shu (Sake) drinken!
En toen naar huis.
Richard aan jouw de eer:
Oh wat is dit toch romantisch. Chaja, wat zeg je ervan om samen een roman te schrijven?
Maargoed: Donderdag gingen we naar Odaiba om een replica van het vrijheidsbeeld, een neppe Eifeltoren, de neppe Brooklyn Bridge en nep Rome te bekijken. Om dit alles van bovenaf te bekijken gingen we in het gebouw van de Japanse telivisie. Hier kwamen we aan op de 25e verdieping in een grote bol, waar een speurtocht voor ons was georganiseerd. Misschien ook voor andere kindertjes. Dikke pret :) Na dit hoge avontuur begaven wij ons wat lager in een winkelcentrum wat Rome voor moest stellen. Hier konden we ons geld verspillen in een automaat met belachelijk grote repen Chocola. Na meer dan 10 euro uitgegeven te hebben, gaven we de moet maar op. Om de pijn te verzachten kochten we snoep sigaretten die naar echte sigaretten smaakten. Blegh! Rare Japanners.
Chajaaa:
Toen moesten we natuurlijk ook piru-kura maken! Een hokje waarin je gek poseert en dan een foto van jezelf maakt (van ons alle 2 in dit geval) en die je dan daarna kan bekladderen. Anyway het is erg leuk, Richard laat het wel zien als hij terug is.
Toen gingen we volgens mij weer naar huis? Richard zat al de hele tijd te miepen dat hij Ramen wilde eten, dus dat gingen we toen maar eens doen!
ik heb honger dus Richard mag weer:
Nadat ik ooit een film had gezien die over ramen ging had ik hier zo'n in gekregen dat mijn verwachtingen erg hoog waren. Helaas viel de ramen mij ietwat tegen. Waarschijnlijk door die hoge verwachtingen.
Zaterdag hadden we te horen gekregen dat er ergens een Duitse kerstmarkt was. Vol goede moet gingen we hier heen om Gluwein te drinken. De kerstmarkt bleek een door een kleine Duitse kerk georganiseerd te zijn.
(Chaja)
Dit was een vrij enge gebeurtenis. We liepen in Japan en we lopen de hoek om en bevinden ons tussen honderden Duitse protestanten! Wij voelden ons hier hiet helemaal thuis. Dus al we vluchten al snel weg.
(richard)
Om wat stoom af te blazen van dit alles liepen we een Karaoke bar binnen. Uit volle borst komen de meest prachtige klanken uit onze goude strotjes. ROlling Stones, Beatles, Nirvana, David Bowie en andere klassiekers worden door ons gezongen.
Na weer een beetje te zijn bijgekomen van alle Duitse gebeurtenissen, gingen we naar Shinjuku. Voor degenen die Lost in Translation hebben gezien; in dit gebied is die film opgenomen. Heel veel wolkenkrabbers staan hier. In een ervan gingen we met de lift naar boven om op de 54ste verdieping de zonsondergang te bekijken.
(Chaja)
Na nog meer sushi gingen geloof ik weer naar huis. Wat de dag daarna hebben gedaan zijn we allebij vergeten dus dan zal niet heel boeiend zijn geweest.
Maandag daarintegen! Gingen we naar Fuji-Q highland een pretpark in de buurt van Tokyo (in de buurt is hier 2,5 uur reizen). Dit pretpark staat bekent om zijn snelle, hoge en enge achtbanen!
Nou dat waren ze ook! Na deze dag was ik mijn stem kwijt omdat ik zo hard gegild had! Er was ook een spookhuis dat ik echt eng vond (Richard ook!) Het was een helemaal donker ziekhuis, waar je je weg in moest vinden, om de hoekjes stonden acteurs verkleeld als dode zieken, die je heel erg lieten schrikken (ik wil die baan!)
Er was ook een hele enge achtbaan, waarbij je stoeltje naar de karretjes hing en je benen los wiebelde. niet alleen de achtbaan ging over de kom maar de stoeltjes waar je in zat gingen ook nog een een over kop!
R: Twee achtbanen in het park hadden records verbroken in het Guiness Book of Records.
Dinsdag moest Chaja weer naar school en ging Richard een boek lezen. Na school gingen we met twee Japanse vriendinnen van Chaja Mario Karten in de Arcade. En nog meer Pirukura maken.
Woensdag moest Chaja verder aan haar animatie.
Via via hadden we te horen gekregen dat er buitenlandse mensen werden gezocht om te figureren in een Japanse film. Dit leek ons wel leuk om te doen. Zo gezegd zo gedaan. En om 10 uur 's ochtends stonden we in de rij bij een nachtclub met 500 andere buitenlanders. We moesten fans spelen van een Kiss achtige band tijdens een rockconcert. Handjes in de lucht en headbangen maar... voor 12 uur :S En steeds hetzelfde liedje van 2 minuten. Gelukkig kregen we 125 euro voor deze ongein wat een hele hoop goed maakte. Het was een leuke ervaring, maar het duurde wel iets te lang in mijn ogen. Doodvermoeid gingen we om 10 uur 's avonds weer naar huis.
Chaja
De volgende dag besloten we ons nieuw verdiende geld meteen uit te geven, omdat we allebij gaten in onze schoenen hadden! Richard had nep-addidassen laten maken in Vietnam, maar dat was niet helemaal de kwaliteit die hij gehoopt had en na minder dan 2 weken vielen ze uit elkaar!
Mijn schoenen waren gewoon al 100 jaar oud.
Omdat toch nog naar Chinatown wilden besloten we naar Yokohama te gaan, maar natuurlijk zoals altijd in Yokohama, het regende!
Maar deze keer trokken wij ons daar niks van aan.
pff jeetje wat word dit een lang verhaal zeg. We kochten dus hippe schoenen en zagen Chinatown, leuk.
R: ik voelde me een beetje pips 's avonds, dus besloot maar wat bier erin te gooien in een echte Izakaya (Japanse bar). Dit scheen volgens sommige huisgenoten de remedie te zijn. En na een aantal drankspelletjes voelde ik mij niet meer zo ziek.
Zaterdag gingen we naar Chaja's school om te sporten. We speelden hier samen met veel Japanners trefbal, uni-hockey en basketbal. Hier kwam ik er ook achter dat mijn knie echt genezen is. Jee!
Chaja
Gister was moeilijk, vandaag moest ik aan school.
Kijk foto's:
http://picasaweb.google.com/richardinazie/Tokio#
of
http://picasaweb.google.com/chajaa/RichardInTokio#
zaterdag 22 november 2008
Full Moon Party en Ko Tao
Twee weken geleden ging ik naar Ko Pha Ngan om daar es flink te feesten. En dat lukte dan ook wel aardigh. Helaas zat ik niet in het feestcentrum van Ko Pha Ngan maar ergens op een afgelegen strand waar verder niks te beleven viel. Ook natuurlijk een keertje lekker als je rustig een boek op het strand wil lezen, maar helaas was het bijna constant bewolkt en scheen de zon maar een paar uur de hele week. Erg veel buiten kwam ik dus niet.
Gelukkig kon ik dus 's avonds flink feesten. De eerste avond daar ontmoette ik twee fransen met wie ik naar een Pool Party ging. Helaas wist ik niet dat het een pool party was en moest ik maar in de bar feesten. Ook leuk natuurlijk. Meteen mn baard maar oranje geverfd, want ja ik was er toch en de verf toevallig ook. Zonder verf was het lastig gegaan. Ik ontmoette op dit feest meteen al een boel mensen die ik in de afgelopen maanden eerder was tegegekomen. Dat was dus wel gezellig om te kijken wat zij gedaan hadden en hoe het verder met hen ging.
De volgende dag was er een pre full moon party op het strand waar ook de dag later het grote feest zou plaats vinden. Hier kon ik al een beetje zien hoe massaal het allemaal zou gaan worden. Echt zo veel mensen daar. En er was vuur... en zoals sommige weten gaan vuur en ik goed of juist niet goed, hoe je het maar bekijkt goed samen. Ik sprong door de hoepel van vuur, maar raakte met de achterkant van mn linker onderbeen de hoepel. Ach ja, volgende dag een beetje rood verder niet zo spectaclair.
Dan de full moon party. Zo groot, zo veel mensen (700), zo veel verschillende bars met verschillende muziek. Eindelijk na twee maanden slechte muziek in de clubs eindelijk is wat normaals. Flink gefeest op minimal en goa!! Ook hier kwam ik veel oude bekenden tegen, een stuk of 20 denk ik wel. De australiers met wie ik 4 weken samen had gereist kwam ik nu ook weer tegen. Tot een uurtje of 9 ging het feest (voor mij althans ) door, maar toen waren er ook nog maar een paar honderd mensen over op het strand. Ik sprak met de australiers af om samen naar Ko Tao te gaan (een eiland in de buurt). Hier had ik veel goede verhalen over gehoord.
Twee dagen later ging ik daar dan ook heen, waar ik een dag later de autraliers ontmoette. Ook hier flinki veel gefeest en gechilled. Helaas nog steeds niet veel zon, maar wel al meer dan de week ervoor. We besloten scooters te huren voor een paar dagen om zo het eilandje te kunnen bekijken. Helaas was het wegdek af en toe echt super slecht; diepe geulen en hobbels. Meteen de eerste dag 2 keer gevallen, gelukkig uit zo goed als stilstand dus er was bij mij als bij de scooter weinig schade.
Drie dagen geleden ging ik naar Bangkok om daar wat inkopen te doen voor het koude Japan. Mn budget gaat er een beetje te hard doorheen, maargoed om in mn T-shirt en korte broek te lopen terwijl het 12 graden is, zie ik ook niet zo zitten. En dan vanmiddag dan eindelijk op het vliegtuig naar Chaja gestapt. De afgelopen paar weken heb ik afgeteld en kan niet wachten om haar over 11 uur plat te knuffelen! Op dit moment ben ik op het vliegveld in Kuala Lumpur aan het wachten op mn vlucht naar Tokyo, die over 1,5 uur gaat.
Nieuwe foto's staan online, maar ze staan niet op volgorde. Ook moet ik ze nog even voorzien van bijschrift. Maar dat komt een andere dag wel weer, want de muis hier doet het niet...
Gelukkig kon ik dus 's avonds flink feesten. De eerste avond daar ontmoette ik twee fransen met wie ik naar een Pool Party ging. Helaas wist ik niet dat het een pool party was en moest ik maar in de bar feesten. Ook leuk natuurlijk. Meteen mn baard maar oranje geverfd, want ja ik was er toch en de verf toevallig ook. Zonder verf was het lastig gegaan. Ik ontmoette op dit feest meteen al een boel mensen die ik in de afgelopen maanden eerder was tegegekomen. Dat was dus wel gezellig om te kijken wat zij gedaan hadden en hoe het verder met hen ging.
De volgende dag was er een pre full moon party op het strand waar ook de dag later het grote feest zou plaats vinden. Hier kon ik al een beetje zien hoe massaal het allemaal zou gaan worden. Echt zo veel mensen daar. En er was vuur... en zoals sommige weten gaan vuur en ik goed of juist niet goed, hoe je het maar bekijkt goed samen. Ik sprong door de hoepel van vuur, maar raakte met de achterkant van mn linker onderbeen de hoepel. Ach ja, volgende dag een beetje rood verder niet zo spectaclair.
Dan de full moon party. Zo groot, zo veel mensen (700), zo veel verschillende bars met verschillende muziek. Eindelijk na twee maanden slechte muziek in de clubs eindelijk is wat normaals. Flink gefeest op minimal en goa!! Ook hier kwam ik veel oude bekenden tegen, een stuk of 20 denk ik wel. De australiers met wie ik 4 weken samen had gereist kwam ik nu ook weer tegen. Tot een uurtje of 9 ging het feest (voor mij althans ) door, maar toen waren er ook nog maar een paar honderd mensen over op het strand. Ik sprak met de australiers af om samen naar Ko Tao te gaan (een eiland in de buurt). Hier had ik veel goede verhalen over gehoord.
Twee dagen later ging ik daar dan ook heen, waar ik een dag later de autraliers ontmoette. Ook hier flinki veel gefeest en gechilled. Helaas nog steeds niet veel zon, maar wel al meer dan de week ervoor. We besloten scooters te huren voor een paar dagen om zo het eilandje te kunnen bekijken. Helaas was het wegdek af en toe echt super slecht; diepe geulen en hobbels. Meteen de eerste dag 2 keer gevallen, gelukkig uit zo goed als stilstand dus er was bij mij als bij de scooter weinig schade.
Drie dagen geleden ging ik naar Bangkok om daar wat inkopen te doen voor het koude Japan. Mn budget gaat er een beetje te hard doorheen, maargoed om in mn T-shirt en korte broek te lopen terwijl het 12 graden is, zie ik ook niet zo zitten. En dan vanmiddag dan eindelijk op het vliegtuig naar Chaja gestapt. De afgelopen paar weken heb ik afgeteld en kan niet wachten om haar over 11 uur plat te knuffelen! Op dit moment ben ik op het vliegveld in Kuala Lumpur aan het wachten op mn vlucht naar Tokyo, die over 1,5 uur gaat.
Nieuwe foto's staan online, maar ze staan niet op volgorde. Ook moet ik ze nog even voorzien van bijschrift. Maar dat komt een andere dag wel weer, want de muis hier doet het niet...
zaterdag 8 november 2008
Chiang Mai
Op naar Chiang Mai! Veel goede verhalen gehoord over deze plaats, en het is ook wel een leuke stad. Geen hoogbouw zoals Bangkok, dus dat geeft wel een gezellige sfeer.
Zoals gewoonlijk had ik maar twee uur in de bus geslapen. Dus uitgeteld op zoek naar een guesthouse om 7 uur 's ochtends. In de Lonely Unit stond een guesthouse beschreven die maar 2 euro kostte voor een single room. Ook zou er een goede backpacker sfeer hangen. Helaas zorgt de Lonely Planet ervoor dat alles wat zij beschreven door alle backpackers (zoals ikzelf :)) gelezen wordt en daarom of duurder wordt of superdruk. Dat laatste was het geval en ze hadden voor de komende week helemaal geen plek meer. Dan maar op zoek naar iets anders in de buurt, het "same same" guesthouse. Ook deze stond in de Loney PLanet als gezellig beschreven en niet al te duur. Natuurlijk ook vol :( Dan maar verder wandelen. Uiteindelijk vond ik er eentje die redelijk goedkoop was, met warme douche en groot bed. Prima. "Hello sexy!" riep de ladyboy die daar werkte.... tja, de waarheid mag gezegd worden zou ik maar zeggen ;)
Toen ik 's middags wakker werd ging ik op internet opzoek naar een massagescholen zodat ik maandag zou kunnen beginnen met een cursus. Helaas was het zondag dus geen was open, dus moest ik de volgende dag maar eens bellen. Ik besloot maar door de stad te gaan wandelen. Er bleek een leuke zondagsmarkt te zijn waar allerlei spullen verkocht werden. 's Avonds ging ik uit met wat medebackpackers die ik ontmoet had in het guesthouse en de ladyboy. We gingen naar een reggae bar. Natuurlijk werd het later dan ik gehoopt had en was ik de volgende dag erg brak.
Ik wilde vroeg opstaan om de massagescholen op te kunnen bellen in de hoop dezelfde dag nog te kunnen beginnen, helaas was er geen plaats meer. Bij een andere school kon ik woensdag met een 5 daagse cursus beginnen. Aangezien ik snel naar het zuiden van Thailand wilde kon ik 5 dagen in 4 dagen proppen.
In de middag had ik een aantal tempels bezocht... ik heb er nu wel genoeg gezien eigenlijk. Maargoed, verder was er niet veel te doen. 's Avonds ging ik met Thomas, een duitser met te veel geld, naar een Thai Boks wedstrijd. In het begin vochten 12 (denk ik ) jarige jongetjes tegen elkaar. Beetje raar om zulke jonge jongens elkaar lens te zien slaan. Gelukkig waren de andere wedstrijden wat oudere boksers.
De volgende dag ging ik met een tour white water raften, bamboe raften, naar een stam waar de vrouwen allemaal goude ringen om hun nek kregen, vanaf 5 jaar oud, elk jaar eentje erbij (zie de foto's) en rijden op een olifant (soort biologische achtbaan als dat beest een stukje naar beneden of omhoog op een berg moet lopen.
Woensdag begon de massage cursus. Ik kreeg een prive cursus van een vrouw die al veel ervaring had in het massagevak. Ze was erg vriendelijk en erg grappig. Ik vond het wel fijn dat ik privelessen kreeg zodat ik meteen wist wat ik goed of fout deed.
Aangezien ik 's avonds niet nog langer uit wilde gaan toen we uit gingen met een groepje mensen (een duitser, een engelsman en een meisje uit Nieuw Zeeland) besloot de Ladyboy me de rest van de dagen me te negeren. en niet eens meer hallo te zeggen. Ik vond hem/haar best wel irritant, dus dit kwam me eigenlijk wel goed uit :)
Nu naar 4 dagen masseren ben ik best wel moe, dus ben blij dat ik kan gaan chillen op de stranden in het zuiden van Thailand. Vanavond neem ik de bus naar Bangkok om daar morgen met de bus naar Kho Pag Ngan te gaan.
Zoals gewoonlijk had ik maar twee uur in de bus geslapen. Dus uitgeteld op zoek naar een guesthouse om 7 uur 's ochtends. In de Lonely Unit stond een guesthouse beschreven die maar 2 euro kostte voor een single room. Ook zou er een goede backpacker sfeer hangen. Helaas zorgt de Lonely Planet ervoor dat alles wat zij beschreven door alle backpackers (zoals ikzelf :)) gelezen wordt en daarom of duurder wordt of superdruk. Dat laatste was het geval en ze hadden voor de komende week helemaal geen plek meer. Dan maar op zoek naar iets anders in de buurt, het "same same" guesthouse. Ook deze stond in de Loney PLanet als gezellig beschreven en niet al te duur. Natuurlijk ook vol :( Dan maar verder wandelen. Uiteindelijk vond ik er eentje die redelijk goedkoop was, met warme douche en groot bed. Prima. "Hello sexy!" riep de ladyboy die daar werkte.... tja, de waarheid mag gezegd worden zou ik maar zeggen ;)
Toen ik 's middags wakker werd ging ik op internet opzoek naar een massagescholen zodat ik maandag zou kunnen beginnen met een cursus. Helaas was het zondag dus geen was open, dus moest ik de volgende dag maar eens bellen. Ik besloot maar door de stad te gaan wandelen. Er bleek een leuke zondagsmarkt te zijn waar allerlei spullen verkocht werden. 's Avonds ging ik uit met wat medebackpackers die ik ontmoet had in het guesthouse en de ladyboy. We gingen naar een reggae bar. Natuurlijk werd het later dan ik gehoopt had en was ik de volgende dag erg brak.
Ik wilde vroeg opstaan om de massagescholen op te kunnen bellen in de hoop dezelfde dag nog te kunnen beginnen, helaas was er geen plaats meer. Bij een andere school kon ik woensdag met een 5 daagse cursus beginnen. Aangezien ik snel naar het zuiden van Thailand wilde kon ik 5 dagen in 4 dagen proppen.
In de middag had ik een aantal tempels bezocht... ik heb er nu wel genoeg gezien eigenlijk. Maargoed, verder was er niet veel te doen. 's Avonds ging ik met Thomas, een duitser met te veel geld, naar een Thai Boks wedstrijd. In het begin vochten 12 (denk ik ) jarige jongetjes tegen elkaar. Beetje raar om zulke jonge jongens elkaar lens te zien slaan. Gelukkig waren de andere wedstrijden wat oudere boksers.
De volgende dag ging ik met een tour white water raften, bamboe raften, naar een stam waar de vrouwen allemaal goude ringen om hun nek kregen, vanaf 5 jaar oud, elk jaar eentje erbij (zie de foto's) en rijden op een olifant (soort biologische achtbaan als dat beest een stukje naar beneden of omhoog op een berg moet lopen.
Woensdag begon de massage cursus. Ik kreeg een prive cursus van een vrouw die al veel ervaring had in het massagevak. Ze was erg vriendelijk en erg grappig. Ik vond het wel fijn dat ik privelessen kreeg zodat ik meteen wist wat ik goed of fout deed.
Aangezien ik 's avonds niet nog langer uit wilde gaan toen we uit gingen met een groepje mensen (een duitser, een engelsman en een meisje uit Nieuw Zeeland) besloot de Ladyboy me de rest van de dagen me te negeren. en niet eens meer hallo te zeggen. Ik vond hem/haar best wel irritant, dus dit kwam me eigenlijk wel goed uit :)
Nu naar 4 dagen masseren ben ik best wel moe, dus ben blij dat ik kan gaan chillen op de stranden in het zuiden van Thailand. Vanavond neem ik de bus naar Bangkok om daar morgen met de bus naar Kho Pag Ngan te gaan.
vrijdag 31 oktober 2008
Data
Het is definitief; ik kom eerder terug. Om ervoor te zorgen dat ik jullie tijdens kerst en oud en nieuw kan komen lastig vallen, kom ik op 16 december om 6.25 uur aan op Schiphol.
En ik ga over 3 weken naar Chaja :D Op 22 november zal ik via Bangkok naar Tokio vliegen om daar de de 23e november aan te komen. Ik kan niet wachten!
Een goeie dag verder...
En ik ga over 3 weken naar Chaja :D Op 22 november zal ik via Bangkok naar Tokio vliegen om daar de de 23e november aan te komen. Ik kan niet wachten!
Een goeie dag verder...
donderdag 30 oktober 2008
Back in Bangkok
Na twee maanden ben ik dan weer terug in Bangkok. Hier om mijn vliegticket naar Amsterdam om te boeken. Waarschijnlijk duurt dit 3 dagen. De bedoeling is rond 15 december terug te vliegen vanuit Tokyo. Gelukkig zit ik nu wat beter in mijn vel dan twee maanden geleden en kan ik wat meer genieten van het gedrocht dat Bangkok heet.
Maargoed, laat ik beginnen bij het begin: Vang Vieng in Laos nog steeds. Hier zijn we in totaal vier dagen gebleven voordat we door gingen verder naar het Noorden. Luang Prabang was de volgende stad. Dit is een mooi rustieke stadje met veel sfeer. Ook hier zijn de mensen erg aardig, net als de rest van Laos. Ik ging samen met de Australiers, twee Nederlanders en een Iers meisje de stad verkennen. Aan de rivierkant kon je mooi de zonsondergang bekijken en at ik een lokale specialiteit: Ok Lam. Dit is een soort soep met varkensvlees en vet, veel vet. Deze : "specialiteit" liet ik voor de helft staan aangezien het niet erg bijzonder was. 'S avonds belandden we bij een voetvolleybal wedstrijd. Echt niet normaal hoe goed sommigen van de spelers met de bal om konden gaan. Het is niet een normale voetbal bij ons, maar van plastic gemaakt en veel kleiner. Daarna besloten we maar naar bed te gaan aangezien we erg moe waren van de busreis van 8 uur.
De volgende dag bezocht ik wat tempels, waar de stad van uitpuilt, waaronder eentje op een berg waar je erg mooi uitzicht had over de stad. 'S avonds gingen we uit, naja uit... ook hier is de fijne avondklok van toepassing, dus om half elf werden we eruit gezet. Gelukkig hebben ze ook hier een bowlingbaan waar ik mijn bowlingskills opkon vijzelen onder het genot van een biertje. En een score van 143 werd behaald door ondergetekende, hatsee! :) De Nederlanders en het Ierse meisje gingen met de boot naar noord Thailand. En wij gingen naar het zuiden.
Helaas zaten we nu in het noorden, dus hadden we een lange reis voor de boeg. Eerst de bus van luang Prabang naar Vientiane die 11 uur duurde, vervolgens een dag later de nachtbus naar Pakse in het zuiden die 9 uur duurde. Ook in deze bus was er geen rekening gehouden met Lange westerse mensen, want ik sliep samen met Sean een een bed dat te kort was om languit te liggen. Een soort van lepeltje lepeltje positie was het resultaat, waardoor ik toch nog 3 uur kon slapen.
Ok dus nu waren we in Pakse, helaas valt hier zo goed als niks te doen. Met wat Locals gingen we uit in een hippe club met allemaal foute Thaise en Laotiaanse popmuziek. En dat was Pakse ongeveer, voor mij dan, niet voor de mensen die er wonen. Die blijven er langer.
Goed waarvoor we naar zuid Laos waren gekomen was Champasak en de 4000 islands. Champasak is een relaxed dorpje met wat ruines van tempels in Khmer stijl. Helaas was ik al door de tempels in Angkor verpest, dus viel dit eigenlijk in het niets daarbij. De 4000 islands was andere koek. Dat is een heel groot meer met allemaal eilandjes, 4000 dus waarschijnlijk, maar ik heb ze niet geteld.
We verbleven op het eiland Don Det, wat ons was aangeraden door meerdere backpackers. Behalve relaxen en van het uitzicht genieten was er verder niet veel te doen. Een boekje lezen, eten, drinken, beetje rondfietsen, volleybal spelen en tafeltennisen. Stroom was er niet, behalve 's avonds wanneer de generators worden aangezien van half zes tot half elf. Daarna gaan de cafe's ook dicht en moet je je zelf maar vermaken. Op zo'n moment is het fijn om twee muzikanten bij je te hebben die samen met andere backpackers gingen jammen op een balkon aan de rivier van een van de guesthouses. Ultieme chillheid!
Na vier dagen had ik wel genoeg gechilled en was mijn geld ook op (geen stroom en dus ook geen pinautomaten op het eiland), en besloot ik verder te gaan naar thailand. De Australiers bleven nog een paar dagen, waarna ze naar Cambodja gaan. Misschien zie ik hen nog op de full moon party in Kho Pag Ngan (eiland in Thailand). Zo veel goede verhalen heb ik over dit feest gehoord dat ik er erg veel zin in heb. Ook weet ik van veel andere mensen die ik heb ontmoet op mijn reis dat ze daar zullen zijn, dus dat is wel leuk om hen weer te zien.
Nu ik weer in Bangkok ben, heb eindelijk een goede internetverbinding zodat ik mijn stapels foto's up kan loaden. Helaas besloot mijn camera het te begeven een paar dagen geleden :( Naja dan maar een nieuwe kopen, gelukkig zijn de prijzen van elektronica hier iets goedkoper dan in Nederland. Helaas kan deze camera niet alle foto's lezen van m'n geheugenkaart, dus sommige foto's zal ik jullie moeten onthouden totdat ik terugkom in Nederland.
Hier zijn ze dan eindelijk, de nieuwe foto's! http://picasaweb.google.com/richardinazie/RichardInZuidOostAzie?authkey=op-gDSQDioo
Maargoed, laat ik beginnen bij het begin: Vang Vieng in Laos nog steeds. Hier zijn we in totaal vier dagen gebleven voordat we door gingen verder naar het Noorden. Luang Prabang was de volgende stad. Dit is een mooi rustieke stadje met veel sfeer. Ook hier zijn de mensen erg aardig, net als de rest van Laos. Ik ging samen met de Australiers, twee Nederlanders en een Iers meisje de stad verkennen. Aan de rivierkant kon je mooi de zonsondergang bekijken en at ik een lokale specialiteit: Ok Lam. Dit is een soort soep met varkensvlees en vet, veel vet. Deze : "specialiteit" liet ik voor de helft staan aangezien het niet erg bijzonder was. 'S avonds belandden we bij een voetvolleybal wedstrijd. Echt niet normaal hoe goed sommigen van de spelers met de bal om konden gaan. Het is niet een normale voetbal bij ons, maar van plastic gemaakt en veel kleiner. Daarna besloten we maar naar bed te gaan aangezien we erg moe waren van de busreis van 8 uur.
De volgende dag bezocht ik wat tempels, waar de stad van uitpuilt, waaronder eentje op een berg waar je erg mooi uitzicht had over de stad. 'S avonds gingen we uit, naja uit... ook hier is de fijne avondklok van toepassing, dus om half elf werden we eruit gezet. Gelukkig hebben ze ook hier een bowlingbaan waar ik mijn bowlingskills opkon vijzelen onder het genot van een biertje. En een score van 143 werd behaald door ondergetekende, hatsee! :) De Nederlanders en het Ierse meisje gingen met de boot naar noord Thailand. En wij gingen naar het zuiden.
Helaas zaten we nu in het noorden, dus hadden we een lange reis voor de boeg. Eerst de bus van luang Prabang naar Vientiane die 11 uur duurde, vervolgens een dag later de nachtbus naar Pakse in het zuiden die 9 uur duurde. Ook in deze bus was er geen rekening gehouden met Lange westerse mensen, want ik sliep samen met Sean een een bed dat te kort was om languit te liggen. Een soort van lepeltje lepeltje positie was het resultaat, waardoor ik toch nog 3 uur kon slapen.
Ok dus nu waren we in Pakse, helaas valt hier zo goed als niks te doen. Met wat Locals gingen we uit in een hippe club met allemaal foute Thaise en Laotiaanse popmuziek. En dat was Pakse ongeveer, voor mij dan, niet voor de mensen die er wonen. Die blijven er langer.
Goed waarvoor we naar zuid Laos waren gekomen was Champasak en de 4000 islands. Champasak is een relaxed dorpje met wat ruines van tempels in Khmer stijl. Helaas was ik al door de tempels in Angkor verpest, dus viel dit eigenlijk in het niets daarbij. De 4000 islands was andere koek. Dat is een heel groot meer met allemaal eilandjes, 4000 dus waarschijnlijk, maar ik heb ze niet geteld.
We verbleven op het eiland Don Det, wat ons was aangeraden door meerdere backpackers. Behalve relaxen en van het uitzicht genieten was er verder niet veel te doen. Een boekje lezen, eten, drinken, beetje rondfietsen, volleybal spelen en tafeltennisen. Stroom was er niet, behalve 's avonds wanneer de generators worden aangezien van half zes tot half elf. Daarna gaan de cafe's ook dicht en moet je je zelf maar vermaken. Op zo'n moment is het fijn om twee muzikanten bij je te hebben die samen met andere backpackers gingen jammen op een balkon aan de rivier van een van de guesthouses. Ultieme chillheid!
Na vier dagen had ik wel genoeg gechilled en was mijn geld ook op (geen stroom en dus ook geen pinautomaten op het eiland), en besloot ik verder te gaan naar thailand. De Australiers bleven nog een paar dagen, waarna ze naar Cambodja gaan. Misschien zie ik hen nog op de full moon party in Kho Pag Ngan (eiland in Thailand). Zo veel goede verhalen heb ik over dit feest gehoord dat ik er erg veel zin in heb. Ook weet ik van veel andere mensen die ik heb ontmoet op mijn reis dat ze daar zullen zijn, dus dat is wel leuk om hen weer te zien.
Nu ik weer in Bangkok ben, heb eindelijk een goede internetverbinding zodat ik mijn stapels foto's up kan loaden. Helaas besloot mijn camera het te begeven een paar dagen geleden :( Naja dan maar een nieuwe kopen, gelukkig zijn de prijzen van elektronica hier iets goedkoper dan in Nederland. Helaas kan deze camera niet alle foto's lezen van m'n geheugenkaart, dus sommige foto's zal ik jullie moeten onthouden totdat ik terugkom in Nederland.
Hier zijn ze dan eindelijk, de nieuwe foto's! http://picasaweb.google.com/richardinazie/RichardInZuidOostAzie?authkey=op-gDSQDioo
Abonneren op:
Posts (Atom)